Uw plastic vervuilt ons milieu, bedreigt onze gezondheid en brengt onze toekomst in gevaar.
Nina
Nina woont nier ver van Bangun, een dorp in Oost-Java dat een dumpsite is geworden voor plastic afval uit het buitenland. Het afval zit verstopt in de papieren balen die door Indonesische papierfabrieken worden geïmporteerd uit Amerika, Groot-Brittannië, Canada, Nederland, Italië en andere ontwikkelde landen. En wat blijkt: Nederland levert het meeste plastic afval aan Indonesie. Dat is toch wel heel zuur voor iedereen die plastic scheidt voor een gezond milieu, en dat dit door bedrijven naar Indonesie illegaal wordt verscheept. Dat is een schande en hier zou de Nederlandse en Europese overheid direct iets aan moeten doen. Dit moet stoppen en hier moeten grote boetes worden uitgedeeld aan de vervuilers. Handhaving is hard nodig om bedrijven te controleren op hun duurzaam gedrag.
De dorpelingen sorteren het plastic en verkopen het aan recycle fabrieken. Plastic dat niet te recyclen is wordt verkocht aan de lokale tofu fabrieken. Zij gebruiken het als brandstof en verbranden het plastic in hun ovens. Hier kom giftige dioxine bij vrij, en de overgebleven as is giftig en vervuilt de omgeving. Onderzoek naar de kippen-eieren in Bangun geeft aan dat het dioxine-gehalte schrikbarend hoog is: meer dan 20 maal de toegestane hoeveelheid.
drinkwater in gevaar
The recycle fabrieken wassen het plastic afval en lozen het afvalwater in de Brantas rivier. Deze rivier voorziet zes miljoen mensen van drinkwater. Nina vreest dat het afvalwater microplastics en andere vervuilende stoffen bevat. Microplastics zijn even groot als plankton en worden door vissen gegeten. Lokale gemeenschappen eten deze vis.
Uw plastic vervuilt ons milieu
In haar brief schrijft Nina het volgende: “ik ben er zeker van dat Nederland betere faciliteiten heeft om plastic afval te recyclen dan Indonesië. Als U Uw afval naar Indonesië verscheept, zal het in de dorpen nabij de papierfabrieken worden gedumpt, of verbrand. Uw plastic vervuilt ons milieu, bedreigt onze gezondheid en brengt onze toekomst in gevaar.
Aeshnina Azzahra Aqilan (Nina)
niet zichtbaar
De consument vraagt, betaalt en gebruikt en recycled, maar ziet niet wat dat aan de andere kant van de wereld aanricht. Hoe kun je verduurzamen als je niet weet welke effect jouw gedrag daadwerkelijk heeft? Als consument wil je lekker eten en drinken, een fijn dak boven je hoofd, allerlei spullen, comfortabel vervoer en snel internet. Op zich niet zo gek, maar onze westerse consumptiemaatschappij heeft desastreuze gevolgen voor het klimaat en de planeet. Hoe kan het dan toch dat we massaal het gevoel hebben dat we eigenlijk best goed bezig zijn?
binnen de eigen landsgrenzen
“Veel van de impact die ons gedrag op het klimaat en de natuur heeft zien we niet”. “Als het over duurzaamheid gaat, focussen we ons op de klimaateffecten binnen de eigen landsgrenzen. Hierdoor laten we de vervuiling, uitputting van grondstoffen en ontbossing in de productielanden buiten beschouwing. We hebben dus een enorme blinde vlek gecreëerd.”
blinde vlek voor de verborgen impact elders
We bouwen een deel van onze welvaart ten koste van mensen , natuur, milieu en klimaat aan de andere kant van de wereld. Dat is is de verborgen impact tijdens de productie van alles wat we importeren en hier gebruiken. Landen kijken alleen hoe hun eigen land scoort op de SDG’s ( Sustainable Development Goals) en dan nemen ze de verborgen impact niet mee. Die focus op binnenlandse scores geeft blinde vlekken voor verborgen impact. De SDG’s brengen alleen het zichtbare resultaat voor het voetlicht: welvaart in eigen land en niet de gevolgen voor mens en milieu in andere landen. De armste , meest kwetsbare groepen en landen worden het eerst en het hardst getroffen door klimaatverandering, aantasting van natuur, milieuvervuiling en uitputting van voorraden. Dat zal gevolgen hebben voor hun SDG-scores, voor stabiliteit in de wereld en via een omweg ook voor rijke landen
“Bijna vier-vijfde van onze impact is verborgen.”
Babette Porcelijn
Symptoombestrijding
Bij de SDG’s ligt de nadruk op symptoombestrijding zoals armoedebestrijding. Minder stevig wordt ingezet op tegengaan van extreme rijkdom, macht en corruptie. Alleen focussen op armoedebestrijding is symptoombestrijding; de oorzaken liggen bij systemen die rijke mensen, bedrijven en landen rijker maken.
dit vraagt een andere aanpak
Armoedebestrijding vergt geen systeembenadering! De oorzaken aan de rijke kant van deze medaille aanpakken wel. De SDG’s zijn het resultaat van mondiale politiek overleg. De VN heeft geen democratisch model ( de helft +1), maar vereist consensus. Alle landen hebben de SDG’s aanvaard met de doelen en indicatoren, dus de scherpe kantjes zijn er wel vanaf. Er zijn beloftes gedaan bij het klimaat-akkoord bijvoorbeeld maar er is niets vastgelegd over maatregelen tegen landen die zich niet aan hun beloftes houden. Binnen het rijtje van; de peen, de preek en de zweep, wordt de zweep niet gebruikt.
kop in het zand
Massaal steken we onze kop in het zand, ondanks het overweldigende bewijs dat onmiddellijk keihard actie ondernemen de enige rationele optie is. Zulk slecht nieuws willen mensen niet horen. En zéker niet als het betekent dat we ons gedrag ingrijpend zullen moeten veranderen om de ramp nog enigszins beheersbaar te houden. De mentale barrières die we opwerpen zijn inmiddels bekend. Ontkenning, bagatellisering, omdraaiing, apathie en natuurlijk complot-theorieën: alles haalt ons brein uit de kast om je eigen verantwoordelijkheid maar af te houden. Ons onvermogen een crisis in de ogen te kijken, de wetenschap serieus te nemen en vervolgens tot de noodzakelijke actie over te gaan. alles wat lelijk is aan ons en onze samenleving zichtbaar maken.
catastrofe
Zo belanden wij met zijn allen in een surrealistisch moeras waarin, ondanks de dreiging van een catastrofe, iedereen vooral in zijn eigen belang opereert en alle krachten in de samenleving de status quo behouden. Politici streven naar macht, media brengen ons enkel wat goede kijkcijfers oplevert en wij als burgers zijn gepreoccupeerde consumenten van entertainment. Vermaak is wat ons bezig houdt. En alles wordt daarom tot vermaak gemaakt. Of het nu de talkshow is, het grootst opgezette benefietconcert of de vele memes op social media.
Regionale brede welvaart
Brede welvaart ‘hier en nu’ gaat over de kwaliteit van leven en de omgeving waarin mensen leven. Dit gaat over het ervaren van welzijn, materiële welvaart, gezondheid, arbeid, vrije tijd, wonen, samenleving, veiligheid en milieu. Brede welvaart ‘later’ gaat over de sociale, economische, menselijke en natuurlijke hulpbronnen die volgende generaties nodig hebben om tenminste hetzelfde niveau van brede welvaart te kunnen bereiken als de huidige generatie.
verborgen impact
Bij meting van de SDG’s zou verborgen impact op mens en planeet meegenomen moeten worden. Als we in eigen land beter scoren maar dat ten koste van de SDG’s in andere landen wil je dat terug zien in de SDG scores. De Monitor Brede Welvaart van het CBS kijkt voor Nederland overigens wel al naar onze verborgen impact, maar dat leidt nog tot onvoldoende verbetering. Wetgeving is hier voor nodig om in actie te komen.
We moeten natuurlijk wel “lekker kunnen blijven barbecueën”
Mark Rutten
de impact op mensen
Met de verborgen Impact op zak ben je op zoek naar het beste plan voor een menselijke fijne toekomst. Mensen kunnen een fijne of een nare wereld voor elkaar maken, maar zonder een levende planeet wordt het wel heel moeilijk om er iets moois van te maken. Je kunt het beste beginnen bij de grootste impacts, want dat maakt het meeste verschil. Maar wat heeft nou het grootste impact in ons dagelijks leven?
te grote voet
We leven in Nederland alsof we 3 Aardes hebben. Er is maar 1! Dat laat zien hoe groot de opgave is waar we voor staan. Je leeft duurzaam als je binnen de draagkracht van de aarde blijft en niet meer neemt dan de planeet kan opbrengen. Dat is ongeveer een derde van de impact van een gemiddelde Nederlander.
Planet first, binnen de draagvlak
Hoe zorgen we dat productie ook op lange termijn kan voorzien in alles wat we (echt) nodig hebben? Onze aanpak nu is dat we bewust en onbewust, al dan niet naar elkaar wijzen over de draagkracht van de Aarde heen gaan en maar zien waar het schip strandt.
‘Mens eerst, de planeet komt later!
We kunnen deze aanpak ook omdraaien: Hoeveel natuurlijke hulpbronnen kan de planeet veilig leveren, hoeveel impact kan het ecosysteem verwerken? Vervolgens kunnen we onderzoeken wat daarbinnen onze ruimte is. Wat nu als we de grenzen van de natuur leidend maken en en van de eologische ruimte laten afhangen wat we doen? Planet First, zeg maar!
Ecopositief
Als we denken in eco-positieve mogelijkheden en de groene ruimte vergroten, biedt dat kansen om zaken totaal anders aan te pakken dan we gewend zijn; dan gaan we geld verdienen met natuur aanleggen, met vervuiling opruimen, met kringlopen sluiten. We gaan op zoek naar een eco-positieve welvaart!
Nationaal navelstaren in een geglobaliceerde economie vol blinde vlekken
Bebette Porcelijn
Gigantische blinde vlek
Om uit te zoeken hoe groot die blinde vlek precies start Babette een onderzoek. Ze komt tot een schokkende conclusie. “Door alleen te kijken naar de milieueffecten binnen Nederland zien we 79 procent van onze impact over het hoofd.” We kijken naar impact en successen in eigen land en realiseren ons nauwelijks wat dat teweegbrengt voor mensen in andere landen. Laat staan wat dat doet met iedereen waarmee we de wereld delen. En als we ons wel realiseren, weten we niet goed hoe we het kunnen stoppen.
Heb je jouw grootste kansen voor een duurzamer leven in beeld? En ben je benieuwd wat je nog meer kunt doen om ook jouw eco-positieve slagkracht te vergroten? kijk op Mijn Verborgen Impact van Babette Porcelijn.
