met Natuurwijs op Zomertoer

Vandaag was het al weer de tweede dag van de Natuurwijs-Zomertoer. De Natuurwijzers strijken neer in de parken rondom Amsterdam om zoveel mogelijk stadskinderen die zelf niet op vakantie kunnen, een onvergetelijke natuurervaring te bezorgen. Vandaag zijn we te gast in stadsdeel West bij “de Bretten“. Ja de zomer komt eraan en wij kunnen onze passie gaan uitleven en overdragen. Voor jonge kinderen zijn de zomerdagen van zinderend plezier. Het is een opwindende periode van buitenspelen, lange vakanties en maximale vrijheid. Werken met kinderen en altijd buiten zijn in de stadsnatuur is een voorrecht. Kinderen leren en laten beleven wat de natuur allemaal voor een wonderen te bieden heeft is onze passie als natuurwijzers. Natuur-ervaringen opdoen en buiten in de natuur zijn, zijn erg belangrijk voor de gezondheid en het welzijn van kinderen maar ook voor grote mensen.

Bij Natuurwijs leren kinderen niet alleen over de natuur. Ze leren ook om er van te genieten door te kijken, maar ook door te ruiken en te voelen. Kortom door de natuur te ervaren. We gaan van de paden af en we gaan op zoek naar spannende kruip- en sluipdoorpaadjes …… We kunnen verstoppertje spelen , takkenhutten bouwen en in de bomen klimmen. En altijd heb je de kans iets bijzonders te ervaren en ervan te genieten. Zo brengen we de kinderen in contact met de natuur als Natuurwijzers. Wie van de natuur geniet, leert makkelijker en staat meer open voor de boodschap dat we er met zijn allen zuinig op moeten zijn. Die boodschap is actueler dan ooit.

de natuur is rijk aan plekken waar je van alles kunt doen.

De natuur is rijk aan plekken waar je van alles kunt doen, dingen kunt ontdekken, kunt leren wat gevaarlijk is, en wat niet, zelfvertrouwen kunt opbouwen en je eigen fantasiewereld kunt betreden. Als je de tijd neemt om stil te staan en dingen te onderzoeken, zal iedereen veel meer plezier beleven aan de natuur. Natuurwijs moedigt iedereen uit om buiten meer te beleven, zich onder te dompelen in de wereld van de natuur en hun verbeelding de vrije teugel te geven. Een wandeling door een park kan uitmonden in een spel waarin van takjes en rietstengels gemaakte bootjes het tegen elkaar opnemen. Niet ieder moment hoeft te worden gevuld met rumoer en drukdoenerij. Kinderen genieten ook van rustige momenten op bijzondere plekken. Liggend in het lange gras met om hen heen het gefluit van vogels.

jonge kinderen hebben een echte verbondenheid met de natuur

Als we willen dat onze ‘planeet bewaarders‘ de natuurlijke wereld leren waarderen en begrijpen, dan zullen ze die wereld moeten kunnen verkennen, ervan genieten en ontdekken hoezeer we er van afhankelijk zijn. Jonge kinderen hebben een echte verbondenheid met de natuur, een onverzadigbare nieuwsgierigheid en een gevoel van verwondering over de kleine details. Ze kijken gefascineerd toe hoe een lieveheersbeestje langs een stam kruipt of hurken neer om te kijken hoe een gedisciplineerde colonne mieren stukjes boomblad hun nest in sjouwt. Ze blazen het pluis van uitgebloeide paardenbloemen af en tellen hoe lang het duurt of zingen ‘hij houdt wel van mij, hij houdt niet van mij, terwijl ze de zaadjes aan hun pluisparachute zien weg zweven.

Durf te durven

In onze steeds sterker van aansprakelijkheids- en veiligheidsbesef doordrengte samenleving, waarin zelfs de natuur al op school een mogelijk gezondheidsrisico wordt gezien, worden kinderen niet langer aangemoedigd om het plaatselijk bos of park in te trekken om te spelen, uit angst voor ongelukken, verkeer of ontvoering. Veel ouders houden hun kinderen liever binnen aan de tv of spelcomuter gekluisterd. Ze zijn er op zich niet op tegen dat hun kinderen naar buiten gaan, maar wel bang om dat ook daadwerkelijk toe te staan. Hoe reeel hun angsten ook mogen zijn, kinderen willen en moeten de kans krijgen om buiten te spelen. We moeten onder ogen durven zien dat bepaalde risico’s worden opgeblazen door de media en proberen de kinderen te leren omgaan met de wereld buiten.

Natuurlijk kan de natuur gevaarlijk zij; er zijn dingen die bijten, schrammen en steken, er zijn dingen die je niet moet opeten, er is water waar je in kunt vallen, er zijn bomen waar je uit kunt vallen en bossen waarin je kunt verdwalen, maar dat alles is geen reden om kinderen te beletten erheen te gaan. Probeer hun de kennis bij te brengen die ze nodig hebben om veilig met dingen om te gaan: een kind die dat geleerd heeft hoe je met een zakmes in hout kunt snijden en kerven, loopt minder kans zich te snijden dan een kind dat nergens vanaf weet.

Het leven zit vol gevaren. Daarom bereid je kinderen met beste voor op het leven door ze te leren hoe ze risico’s zelf kunnen inschatten.

Door ouders en verzorgers aan te moedigen om samen met hun kinderen de natuur te verkennen wil ik er aan bijdragen dat gezinnen een tikje avontuurlijker durven te zijn, en de kinderen niet op hun kop geven als hun jas onder de bramen zitten. Samen met kinderen de natuur verkennen kan inhouden dat ook jij je in hun spel stort, je in het hoge gras verstopt en moddertaarten bakt, of dat je juist aan de zijlijn blijft om ze de ruimte te geven om hun eigen fouten te maken.Als ze een knie bezeren, zich snijden aan een mes of met hun blote voet in een doorn trappen, zullen ze de volgende keer beter oppassen. Waar het omgaat is dat jij op de achtergrond klaar staat om waar nodig in te grijpen en te zorgen dat hun niets ernstigs overkomt.

er zijn geen afbeeldingen gevonden